Stan: «Νομίζω πως κάποιοι με έχουν αδικήσει επειδή δεν με έχουν γνωρίσει πραγματικά!»

Λίγες μόνο ημέρες πριν από την πρεμιέρα του στην «Αυτοκίνηση» ο αγαπημένος καλλιτέχνης Stanσυναντά στο «Zambri» στην Κηφισιά, την δημοσιογράφο Σοφία Μπεκιάρη και ανοίγει την καρδιά του τολμώντας να αποκαλύψει πολλά!
Ευθύς και με άποψη ο Στράτος Αντιπαριώτης από την όμορφη Πάρο έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις και να αφήσει το δικό του στίγμα στην Ελληνική δισκογραφία!
Απολαύστε τον!!!

Στράτο μου καταρχάς θέλω να σου πω πως χαίρομαι πολύ που σε συναντώ! Ήθελα έναν πολύ θετικό άνθρωπο για την πρώτη συνέντευξη της νέας σεζόν ώστε να μας κάνει ποδαρικό.

Εύχομαι να είμαι γουρλής και να σας πάνε όλα τέλεια για ακόμη μια σεζόν!

Πώς είσαι αυτή την περίοδο; Ξεκουράστηκες το καλοκαίρι; Ηρέμησες;

Δεν ξεκουράστηκα σχεδόν καθόλου το καλοκαίρι γιατί βρισκόμασταν διαρκώς σε tour. Αλλάξαμε πολλές παραστάσεις και βρεθήκαμε με ανθρώπους από όλη την Ελλάδα. Επιπλέον είμαι σε πολύ δημιουργικό mood, ετοιμάζω τον καινούργιο μου δίσκο που θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες από την Panik Records και την Icon Music Records, έχουμε και τις πρόβες για την «Αυτοκίνηση»… Γενικά επειδή είναι όλα καινούργια για μένα, έχω πολύ όρεξη και διάθεση. Προσπαθώ να κρατώ τον εαυτό μου σε εγρήγορση, είμαι πολύ καλά!

Άλλαξες πολλές παραστάσεις το καλοκαίρι… Επισκέφτηκες πολλά μέρη;

Είχαμε πολλά events κι αυτό ήταν θετικό γιατί είδαμε ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται σε αυτό που κάνουμε. Η ορχήστρα μου, όλα τα παιδιά με τα οποία συνεργάζομαι αλλά και εγώ, ταξιδέψαμε σε περίπου πενήντα μέρη στην Ελλάδα και γνωρίσαμε πολύ κόσμο. Πήγα σε μέρη που δεν είχα επισκεφτεί ποτέ στο παρελθόν και δεν σου κρύβω πως σε αρκετά από αυτά θα ήθελα να μπορώ να καθίσω λιγάκι παραπάνω για να τα «ανακαλύψω» καλύτερα αλλά το πρόγραμμά μας ήταν πιεστικό. Έχω όμως πάρει έστω μια γεύση και μελλοντικά μπορώ να επισκεφτώ όποιο μέρος θέλω, διότι νιώθω πως πια έχω φίλους εκεί.

Οι περιοδείες των καλλιτεχνών έχουν πιεστικά προγράμματα, είναι όμως και θετικό για σας το γεγονός ότι μπορείτε να επισκεφτείτε μέρη που δεν έχετε δει και να γνωρίσετε όλες αυτές τις ομορφιές της Ελλάδας;

Συνήθως όταν ταξιδεύεις για επαγγελματικούς σκοπούς δεν έχεις και πολύ χρόνο να γνωρίσεις καλά τα μέρη. Έχεις όμως χρόνο να γνωρίσεις ανθρώπους, εγώ αυτό κάνω! Έχω κάνει φίλους στον Καναδά, στην Γερμανία, στο Σικάγο… παντού! Νιώθω πολύ χαρούμενος που γνωρίζω αγάπη από ανθρώπους από όλο τον κόσμο, είναι σπάνιο αυτό.

Είσαι από τους καλλιτέχνες που εν έτη 2016, έχουν την δυνατότητα να περιοδεύουν μαζί με ορχήστρα μουσικών, πράγμα σπάνιο πια. Είναι εύκολο να γίνεται πάντα αυτό;

Δεν είναι τόσο εύκολο, γιατί έχει την ιδιαιτερότητα του ότι ταξιδεύεις με πολλά άλλα άτομα. Σαν εμπειρία όμως, το ότι έχεις μαζί τους φίλους σου, τους συνεργάτες σου με τους οποίους γράφετε μουσική μαζί, την μπάντα σου… είναι πολύ ανανεωτικό! Δεν θα το άλλαζα.

Έχει τύχει ποτέ από κάποιο μαγαζί να σου πουν ότι δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να δουλέψεις μαζί με την ορχήστρα σου;

Έχω χαλάσει πολλές δουλειές επειδή μου ζήτησαν να δουλέψω χωρίς την ορχήστρα μου ή χωρίς κάποια μέλη της ορχήστρας μου. Κάνω το καλύτερο που μπορώ για να περάσει ο κόσμος καλά μαζί μου, γι’ αυτό έρχεται το κοινό στα μαγαζιά στα οποία δουλεύω. Αν βγω με μια κιθάρα για να τραγουδήσω μόνος μου σε όλο το πρόγραμμα, δεν θα ξέρει το κοινό τι μεσολάβησε και είχε ως αποτέλεσμα αυτό. Θέλω ο κόσμος να περνά πραγματικά καλά όταν έρχεται να με δει, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει κι εγώ να είμαι καλά με τον εαυτό μου. Και θα είμαι καλά με τον εαυτό όταν ξέρω ότι και οι συνεργάτες μου έχουν τη δουλειά τους κι είναι καλά.

Ένα μαγαζί με ένα πρόγραμμα που έχει στηθεί σωστά και πάει περίφημα αφήνει καλές εντυπώσεις όχι μόνο στο κοινό, αλλά και στους υπεύθυνούς του ώστε να ξανακαλέσουν τον καλλιτέχνη…

Δεν ξέρεις αν θα σε ξανακαλέσουν, κοιτάς μόνο να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να περάσει καλά ο κόσμος, τα δίνεις όλα ώστε φεύγοντας να λένε όλοι «Περάσαμε πολύ καλύτερα από ό,τι περιμέναμε!». Αυτό είναι και το πολυτιμότερο που κερδίσαμε εμείς φέτος. Σε όποια περιοχή κι αν πήγα να τραγουδήσω μου είπαν ότι θα επισκεφτούν την Αθήνα μόνο και μόνο για να μας δουν ζωντανά στο μαγαζί που θα δουλέψω. Αυτό κρατάω εγώ από το φετινό καλοκαίρι!

Μιλώντας για τις εμφανίσεις σου στην Αθήνα, πήρες την απόφαση να «βουτήξεις» σε βαθιά νερά… Ηγείσαι ενός σχήματος για πρώτη φορά!

Δεν θα ήθελα να το χαρακτηρίσω ως «σχήμα», γιατί ο όρος «σχήμα» είναι «μπουζουκίστικος» όρος. Αυτό που θα δει κάποιος φέτος στην Αυτοκίνηση από την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου, δεν είναι μπουζούκια, είναι club κι απευθύνεται σ’ όποιον θέλει να περάσει καλά. Είμαστε αυθόρμητοι, είμαστε τρελοί και περνάμε τέλεια… ο χώρος συνδυάζει το club με το live stage. Είναι κάτι πολύ διαφορετικό, είναι ακριβώς αυτό που παρουσιάζαμε στην επαρχία όλα αυτά τα χρόνια κι αποφάσισα φέτος να το φέρω και στην Αθήνα. Θέλω να δείξουμε στο Αθηναϊκό κοινό πως περνάει ο κόσμος στην επαρχία, γιατί περνάει πραγματικά καλά. Στο club αυτό δε θα είμαι μόνος μου, θα είναι και η Χριστίνα Σάλτη, η Animado, αλλά και ο DJ Gigli. Έχουμε γίνει μια πολύ ωραία παρέα και έχουμε δουλέψει πολύ γι’ αυτό το οποίο θα δείτε σε λίγες μέρες on stage.

Σε αγχώνει αυτό το εγχείρημα;

Δεν είναι κάτι το οποίο δεν έκανα πριν, απλά είναι η πρώτη φορά που γίνεται στην Αθήνα. Δεν αγχώνομαι, προσπαθώ να είμαι όσο πιο cool γίνεται και να το χαρώ. Ήθελα πολλά χρόνια να κάνω κάτι στην Αθήνα, το οποίο να με εκφράζει 100% κι είμαι απίστευτα χαρούμενος που φέτος μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να έχουμε το καλύτερο επιθυμητό αποτέλεσμα. Πραγματικά θεωρώ ότι θα κάνουμε κάτι τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα μαγαζιά που θα δουλέψουν φέτος στην Αθήνα. Δεν θα είναι μπουζούκια, θα είναι live clubbing!

Τι σε έκανε να πεις το «ναι» και να πάρεις αυτή την απόφαση φέτος;

Υπήρξαν πολλές προτάσεις φέτος, μέχρι να καταλήξω σε αυτή. Καμία από αυτές όμως δεν κάλυπτε τις προσδοκίες μου για τον φετινό χειμώνα. Οι άνθρωποι της «Αυτοκίνησης» με εμπιστεύτηκαν πραγματικά και τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό. Άφησαν εν λευκώ στην κρίση μου το πώς θα στηθεί το μαγαζί κι εγώ προσπάθησα να το ετοιμάσω έτσι ώστε να φανεί ποιος πραγματικά είναι καλλιτεχνικά ο Stan απέναντι σε όλο τον κόσμο που τον ακούει. Αυτό ήταν που με κέρδισε εμένα και έτσι συμφωνήσαμε και μπήκαμε στη διαδικασία να το ανακαινίσουμε και να κάνουμε κάτι διαφορετικό με νέους κι ωραίους ανθρώπους που θα χτίσουν βήμα-βήμα ένα αποτέλεσμα διαφορετικό και φρέσκο. Ο κόσμος στην Αθήνα δεν είχε δει στο εκατό τοις εκατό αυτό που κάνω εδώ και πολλά χρόνια στην επαρχία.

Όσο περνά ο καιρός και μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά στην κρίση, ο κόσμος δείχνει να δυσκολεύεται ιδιαίτερα. Πόσο προσιτό θα είναι, οικονομικά, το να σας παρακολουθήσει κάποιος ζωντανά;

Αυτό ήταν κάτι που συζητήσαμε από την πρώτη μέρα με τους υπεύθυνους του μαγαζιού. Θέλουμε να έχουμε προσιτές τιμές για τον πελάτη. Ξέρουμε εμείς -όπως κι όλος ο κόσμος- ότι αυτός ο χειμώνας θα είναι ίσως ο πιο δύσκολος που έχουμε περάσει, οπότε κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε από τη μεριά μας για να έρθει ο κόσμος να μας δει και να το ευχαριστηθεί.

Έχουμε φτάσει πια στο σημείο να λέμε πως κάθε χρονιά είναι και δυσκολότερη…

Είναι, όντως! Είμαι πολύ θετικός άνθρωπος, μ’ αρέσει να βλέπω με την αισιόδοξη πλευρά τους τα πράγματα και θα σου πω ότι είδα πολύ κόσμο χαμογελαστό φέτος. Ελπίζω να συνεχιστεί αυτό και το χειμώνα και να βγει ο κόσμος έξω από τα σπίτια του για να ξεχάσει για λίγο τα προβλήματά του. Εμείς, οι μουσικοί και τραγουδιστές, αλλά και οι ηθοποιοί που παρουσιάζουν παραστάσεις στα θέατρα ψυχαγωγώντας τον κόσμο, αυτό τον ρόλο είχαμε πάντα… το να προσπαθούμε να χαρίσουμε όμορφες στιγμές στον κόσμο, διασκεδάζοντάς τον και βγάζοντας τον για κάποιες ώρες έξω από το σπίτι του.

Πόση σιγουριά σου δίνει –όσον αφορά τις εμφανίσεις σου- το γεγονός ότι τα τραγούδια σου, το ένα μετά το άλλο, γνωρίζουν τεράστια επιτυχία κι αγαπιούνται απ’ το κοινό;

Τα τραγούδια ενός καλλιτέχνη είναι η προίκα του. Όση μεγαλύτερη προίκα έχει ένας καλλιτέχνης, τόσο ευκολότερα αγγίζει την καρδιά το κοινού. Η οικονομική δυνατότητα των ανθρώπων σήμερα είναι μικρή, άρα επιλέγουν να πάνε στους καλλιτέχνες εκείνους που αγγίζουν περισσότερο την καρδιά τους. Τώρα, το τι είναι επιτυχία και τι όχι, ακόμη και αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν το έχω κατανοήσει πλήρως. Επιτυχία, νομίζω, κάνει ένα τραγούδι που ακουμπάει την ψυχή των απλών ανθρώπων, μακάρι τα τραγούδια μου να συνεχίσουν να ακουμπούν την καρδιά αυτών των ανθρώπων και να έρχονται να με βλέπουν live. Ποτέ δεν μπήκα στην διαδικασία να γράψω ένα κομμάτι για να γίνει σουξέ και να έχω μετά εξαιτίας αυτού και κόσμο στο μαγαζί. Πάντα έγραφα τη μουσική που γούσταρα κι ακολουθώ τη συμβουλή που μου είχε δώσει ένας φίλο μου όταν ξεκινούσα… «Μην ντρέπεσαι γι’ αυτό που κάνεις, κάνε το με όλη σου την καρδιά κι αν αρέσει πρώτα σε σένα, σίγουρα θα αρέσει και σε κάποιον άλλο». Ευτυχώς για μένα, αυτοί οι «άλλοι» συνεχώς πληθαίνουν.

Άρα δεν έχεις μετανιώσει για κάποιο από τα τραγούδια που έχεις πει…

Για κανένα από τα τραγούδια που έχω πει, ούτε και για τα παλιά μου τραγούδια… Για να επέλεξα να πω ένα συγκεκριμένο τραγούδι σε μία συγκεκριμένο χρονική περίοδο της ζωής μου, σημαίνει ότι με εξέφραζε!

Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη, όπως εσύ, το γεγονός ότι γράφεις ο ίδιος τα τραγούδια σου; Εκφράζεσαι, έτσι, ακόμη καλύτερα;

Νομίζω ότι πλέον είναι πολύ δυνατό χαρτί για έναν τραγουδιστή να είναι ταυτόχρονα και καλλιτέχνης, να μπορεί δηλαδή να γράφει μόνος του τα τραγούδια του. Σήμερα κι ο κόσμος έχει διαφορετικά στο μυαλό του τους καλλιτέχνες από τους τραγουδιστές… τους ανεβάζει δύο και τρία σκαλιά παραπάνω. Τα τραγούδια που βγάζουμε εμείς, παρατηρώ ότι τα αγαπάει ο κόσμος και το μόνο που εύχομαι κι ελπίζω είναι μας δίνει ο Θεός την υγεία και τη δύναμη να συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό και στο μέλλον.

Είναι πλέον περισσότερες και οι προτάσεις που σου έρχονται για να δώσεις τραγούδια σου σε άλλους καλλιτέχνες;

Στενοχωριέμαι γιατί υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που θα ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί τους, αλλά δυστυχώς τώρα δεν έχω το χρόνο να το κάνω. Πρέπει πρώτα να ολοκληρώσω το δίσκο μου, για να έχω μετά ελεύθερο χρόνο ώστε να αφιερωθώ και να γράψω τραγούδια για καλλιτέχνες που μου κινούν πολύ το ενδιαφέρον.

Βοηθάει τη δική σου εικόνα ως καλλιτέχνη το να δώσεις τραγούδια και σε ήδη επιτυχημένους συναδέλφους σου;

Ναι βοηθάει! Θεωρώ ότι με έχει βοηθήσει πολύ και η Πέγκυ Ζήνα με το «Μόνη Καρδιά» και ο Πάνος Κιάμος, με τον οποίο δουλέψαμε ένα απ’ τα τραγούδια του τελευταίου δίσκου του, το «Πάνω στο τζάμι», και ο Σάκης Ρουβάς… Είμαι πολύ ικανοποιημένος που με έχουν εμπιστευθεί. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι που έρχεται εύκολα, το πετυχαίνεις δύσκολα αλλά όταν έρθει η ώρα να το πραγματοποιήσεις, καταλαβαίνεις για ποιον πραγματικά λόγο αξίζει. Η εμπειρία που κουβαλάνε οι άνθρωποι αυτοί είναι σχολείο, σε γεμίζει και μετά γίνεσαι ακόμα καλύτερος σε αυτό που κάνεις.

Θυμάσαι να μου αφηγηθείς μία ιστορία σχετικά με κάποιο τραγούδι σου που έδωσες σε άλλον καλλιτέχνη;

Ένα από τα πρώτα τραγούδια μου που έδωσα σε άλλον καλλιτέχνη, το έδωσα στο Σάκη Ρουβά. Όταν γνωριστήκαμε για πρώτη φορά στο studio, ήμουν πολύ αγχωμένος. Ήταν τα δύο-τρία πρώτα χρόνια που είχα ξεκινήσει στο χώρο και θυμάμαι χαρακτηριστικά πως ο Σάκης με είχε ρωτήσει αφού δουλέψαμε μαζί «Το ζεις αυτό που κάνεις τώρα;» Του απάντησα αρνητικά και στη συνέχεια συμπλήρωσε «Να το ζεις γιατί περνάει!» Αυτό το πράγμα αποτελεί μέχρι και σήμερα μάθημα για μένα, το πήρα από τον Σάκη και το κουβαλάω. Προσπαθώ να ζω κάθε στιγμή στο εκατό τοις εκατό, ώστε να την απολαμβάνω. Από την Πέγκυ Ζήνα πήρα άλλα μαθήματα, από τον Πάνο Κιάμο επίσης άλλα. Αυτό είναι το πιο όμορφο στις συνεργασίες με αυτούς τους καλλιτέχνες, σου μαθαίνουν πράγματα για τη ζωή τα οποία εσύ δεν τα βλέπεις μπροστά σου.

Εκτός όμως από αυτούς τους καλλιτέχνες, δίνεις τραγούδια σου και σε νέα παιδιά του χώρου. Είναι ρίσκο αυτό για σένα;

Εμένα ξέρεις τι μου αρέσει; Μου αρέσει να κάνω μουσική! Δεν το κοίταξα ποτέ επαγγελματικά αυτό το πράγμα, το έκανα πάντα απλά και μόνο για τη μουσική. Πέρσι έδωσα ένα κομμάτι μου στην Τάνια Καρρά, την οποία τη γνώρισα τελείως τυχαία. Πέτυχα μία μέρα ένα video της στο Instagram στο οποίο τραγουδούσε και μου άρεσε πάρα πολύ η φωνή της. Για κάποιο λόγο ήθελα να της γράψω ένα τραγούδι! Πήγα και το έκανα χωρίς να μου πει κάποιος κάτι, χωρίς να μου την έχει συστήσει κάποιος, χωρίς τη μεσολάβηση manager, χωρίς τίποτα… Ξεκάθαρα για τη μουσική. Δεν μπήκα στη διαδικασία να εκμεταλλευτώ κάποια συγκυρία ή κάτι τέτοιο, ποτέ δεν το είδα έτσι. Ακόμα και με τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες λειτουργούσα πάντα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Είχα γράψει ένα κομμάτι το οποίο ταίριαζε πάρα πολύ στην Πέγκυ Ζήνα, ένιωθα ότι έπρεπε να το πει εκείνη. Την πήρα τηλέφωνο και της είπα ότι θέλω να ακούσει ένα κομμάτι που έχω γράψει και πιστεύω ότι θα της πάει, το άκουσε και μου είπε ότι είχα δίκιο. Έτσι κι έγινε και είχε τόσο μεγάλη επιτυχία γιατί έγινε αυθόρμητα και με μεράκι.

Είναι εύκολο να πλησιάσει κάποιος τον Stan για να του ζητήσει ένα τραγούδι; Είσαι ανοιχτός στις προτάσεις αυτές;

Λόγω χρόνου είναι αναπόφευκτα δύσκολο το να μοιράσω τραγούδια μου. Ένα τραγούδι μπορεί να διαρκεί τρία λεπτά όταν το ακούς έτοιμο στο ραδιόφωνο ή στο YouTube αλλά για να δημιουργηθεί και να φτάσει σε αυτή τη μορφή δεν χρειάζονται μόνο τρία λεπτά. Περίπου ένας μήνας χρειάζεται για να βγει ένα κομμάτι με τις προδιαγραφές που θέτω εγώ. Έτσι καταλαβαίνεις ότι είναι δύσκολο να γράψω για όλους όσους έρχονται, προσπαθώ να γράψω για εκείνους που την εκάστοτε χρονική περίοδο μου βγάζουν κάτι.

Έγραφες από μικρός; Υπήρχε από τότε το «μικρόβιο» μέσα σου;

Έγραφα από μικρός. Όταν μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να μπορέσω να βγάλω τη μουσική μου προς τα έξω και να την ακούσει ο κόσμος, το έκανα χωρίς να το σκεφτώ. Δούλεψα πάρα πολύ για να μπορέσω να το καταφέρω και να βελτιωθώ σ’ αυτό το πράγμα. Το να κάνεις μία επιτυχία, αν δουλεύεις σκληρά και γράφεις πολλά τραγούδια, κάποια στιγμή θα γίνει. Το θέμα δεν είναι να κάνεις μία επιτυχία, το θέμα είναι να διαχειριστείς την επόμενη μέρα της επιτυχίας και να συνεχίσεις να γράφεις όλο και πιο καλά. Αυτό είναι το πιο δύσκολο, το να ξεπερνάς κάθε φορά τον εαυτό σου. Αυτό είναι που ξεχωρίζει έναν τραγουδιστή από έναν μεγάλο καλλιτέχνη. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Πάριος, ξεπερνούν με κάθε τι καινούργιο που κάνουν, τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο Καρράς, ο Πανταζής, ο Γονίδης, είναι τεράστιοι καλλιτέχνες γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, είναι πάντα αντάξιοι των προσδοκιών του κοινού τους.

Έχεις νιώσει ποτέ πως αδικήθηκες;

Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που πιστεύει ότι δεν τον έχουν αδικήσει στη ζωή. Νομίζω πως με έχουν αδικήσει επειδή δεν με έχουν γνωρίσει πραγματικά, αν με γνωρίσουν καλύτερα, θα γίνουν και φίλοι μου στο τέλος.

Νιώθεις ότι είναι διαφορετική η εικόνα που βγάζεις προς τα έξω, από αυτό που πραγματικά είσαι;

Μπορεί, δεν ξέρω. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος στον οποίο αρέσει να γράφει μουσική. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς να γράφω μουσική, μπορώ να ζήσω χωρίς να πιω νερό, χωρίς να γράφω μουσική δεν μπορώ να ζήσω. Είναι το πρώτο μου χαρακτηριστικό, δεν κοιτάω ούτε να κάνω δημόσιες σχέσεις, ούτε να ανοίγομαι προς όλον τον κόσμο. Έχω δέκα φίλους, γράφω τη μουσική μου, πάω το σινεμά μου τα βράδια… είμαι τέτοιος άνθρωπος, πολύ απλός, καμία σχέση με πράγματα που άλλοι θέλουν να βγάλουν προς τα έξω για τους δικούς τους λόγους.

Είσαι ένας καλλιτέχνης που κάνει επιτυχία και βρίσκεται στη δημοσιότητα, γι’ αυτό το λόγο απασχολείς και καμία φορά μπορεί και να διχάζεις. Σε απασχολούν αυτά που διαβάζεις ή ακούς για σένα;

Θα σου πω κάτι που λένε η γιαγιά και η μαμά μου: «Όσο λένε σωστά το όνομα σου σημαίνει ότι κάτι κάνεις σωστά!» Τώρα από κει και πέρα το τι λένε δεν με επηρεάζει. Εγώ είμαι ειλικρινής σαν άνθρωπος, έχω τις δικές μου απόψεις και αυτό δεν σημαίνει και ότι ο κόσμος πρέπει να τις ενστερνίζεται. Από ‘κει και πέρα, αν σου αρέσει κάτι μπορείς να κάτσεις και να το ακούσεις, αν δεν σ’ αρέσει μπορείς να γυρίσεις σταθμό, κανάλι, σελίδα… οτιδήποτε, και να μην το ξαναδείς.

Δεν σε επηρεάζουν καθόλου, δηλαδή, τα πιθανόν αρνητικά σχόλια που ίσως ακουστούν…;

Εμένα η φιλοσοφία μου σαν άνθρωπος είναι μία, σε ό,τι αφορά τη δουλειά. Πείτε μου ποια είναι τα αρνητικά, τι κακό ακούτε ή βλέπετε από τον κόσμο που έρχεται και πείτε μου να το φτιάξω. Φυσικά και δεν είμαι τέλειος και όποιος λέει ότι είναι, είναι μεγάλη αυταπάτη… Εγώ θέλω να γίνω καλύτερος, κάθε μέρα να δίνω το χίλια τοις εκατό των δυνατοτήτων μου στο κόσμο. Ας είμαι στη υγεία μου καλά και ας μπορώ να το κάνω αυτό για πολλά χρόνια, δεν ζητάω τίποτα άλλο…

Απ’ το Στράτος Αντιπαριώτης που είναι κανονικά το όνομά σου, επέλεξες να μας συστηθείς ως Stan. Πώς πήρες αυτή την απόφαση;

Τυχαία! Όταν ξεκίνησα να γράφω μουσική χρειαζόμουν ένα ψευδώνυμο γιατί δεν ήθελα να βάλω το πραγματικό μου όνομα. Έτσι κράτησα την υπογραφή που είχα όταν έκανα graffiti μικρός, είναι τα δύο πρώτα γράμματα από το μικρό μου όνομα «Στράτος» και τα δύο πρώτα από το επίθετό μου «Αντιπαριώτης». Έτσι έμεινε.

Διαθέτεις ένα πάρα πολύ συσπειρωμένο, ενεργό και αφοσιωμένο fan club. Είσαι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που οι fans του είναι τόσο ενεργοί στα social media. Πώς το έχεις καταφέρει αυτό;

Υπάρχει πραγματικό fan club, δεν είναι στα λόγια. Πρώτα απ’ όλα οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ήταν σε κάθε στιγμή της ζωής μου δίπλα μου… και στις δύσκολες και στις καλές και γι’ αυτό το λόγο θέλω να τους ευχαριστήσω. Θεωρώ πως ο λόγος για τον οποίο είναι δίπλα μου, είναι γιατί μεγαλώσαμε μαζί. Έρχονται και με βλέπουν κοπέλες στα μαγαζιά που τραγουδάω, που δεν είναι πια δεκαπέντε-δεκαέξι αλλά με ακούν από τα δεκαπέντε-δεκαέξι. Είναι μαζί μου γιατί μεγαλώσαμε μαζί, με θεωρούν δικό τους άνθρωπο, υπάρχει σεβασμός σε αυτό με σέβονται και τις σέβομαι και εγώ, είναι αμοιβαίο. Όταν μεγαλώνεις μαζί με έναν άνθρωπο, βλέποντας όλα τα στάδια του, από το πρώτο του τραγούδι, μέχρι την εξέλιξη και την αλλαγή σε αυτό που είναι σήμερα, γίνεστε σαν οικογένεια!

Πόση υπομονή χρειάζεται να έχεις ώστε να διαχειριστείς όλες αυτές τις εκφράσεις θαυμασμού προς το πρόσωπό σου;

Ό,τι γίνεται με γνώμονα την αγάπη, είναι από αγάπη, δεν μπορείς να το κρίνεις. Ποιος είμαι εγώ να το κρίνω; Δε μπορώ!

Πόσο έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του Στράτου, από το ξεκίνημά του μέχρι σήμερα;

Δεν έχει αλλοιωθεί! Έχει φτιαχτεί ένα τείχος γύρω από αυτόν γιατί «Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό», όταν πραγματικά τρως χαστούκια, γίνεσαι πιο σκληρός στη δουλειά σου αλλά και σαν άνθρωπος. Αποκτάς ανοσία ή και άγνοια κινδύνου σε πολλά πράγματα και λες «Ναι, θα το κάνω», αποκτάς τσαμπουκά.

Έχεις «φάει» χαστούκια;

Ναι, έχω φάει και καλά χαστούκια στη δουλειά αυτή, αλλά ευχαριστώ τους ανθρώπους που μου τα δώσανε γιατί με κάνανε να καταλάβω ότι ο χώρος αυτός είναι για λίγους. Αν δεν έχεις γερό στομάχι δεν μπορείς να αντέξεις.
Το κοινό απ’ έξω βλέπει αλλά δεν μπορεί να γνωρίζει τι συμβαίνει στο backstage, τι διαδικασίες χρειάζονται για να υπάρχει και να συνεχίσει να υπάρχει ένας άνθρωπος στο χώρο. Θα ήταν καλό, πιστεύεις, να τα γνωρίζει αυτά;
Γενικά ο κόσμος βλέπει μόνο το τραγούδι, το video clip και μία live εμφάνιση. Οτιδήποτε υπάρχει από πίσω, δεν το ξέρει και δεν τον αφορά κιόλας. Εμείς κοιτάμε να κρατηθούμε όσο περισσότερο αλώβητοι γίνεται μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα για να μπορέσουμε να δίνουμε στο κόσμο αυτό για το οποίο μας έχει εξ’ αρχής επιλέξει και συνεχίζει να μας επιλέγει.

Έχασες φίλους αυτά τα χρόνια που βρίσκεσαι στο χώρο; Μπορεί ο περίγυρος του καλλιτέχνη να αντέξει την επιτυχία του;

Όλα είναι μέσα στη ζωή. Όταν ένας άνθρωπος είναι δίπλα σου, αυτός είναι ο μόνος που ξέρει το λόγο που βρίσκεται εκεί. Αργά ή γρήγορα θα φανερωθεί κι εκεί κάνεις κι εσύ το ξεσκαρτάρισμα στη ζωή σου, απομακρύνεις τους ανθρώπους οι οποίοι θεωρείς ότι βρίσκονται δίπλα σου δόλια και κρατάς αυτούς που είναι εκεί με αγνά συναισθήματα και κυρίως με αγάπη. Είμαι πολύ θετικός και επιλέγω οι άνθρωποι που έχω δίπλα μου να με γεμίζουν ενεργειακά με θετικότητα και με αγάπη για να μπορώ κι εγώ να είμαι ο εαυτός μου, να γράφω αυτά που θέλω, να χαίρομαι. Η ζωή είναι πολύ μικρή και είναι κρίμα να τη σπαταλάμε έτσι σε άσχημα πράγματα, τσακωμούς ή μπλεξίματα.

Είναι εύκολο για τα νέα παιδιά που θέλουν να μπουν στο χώρο, να το καταφέρουν χωρίς να βασίζονται στις «πλάτες» κανενός; Τι έχει ο Stan να τους πει βάση της εμπειρίας του;

Τα λεφτά δεν κάνουν την επιτυχία!

Είναι όμως χρήσιμα για να παρουσιάσεις κάτι αξιόλογο…

Διαφωνώ. Εγώ ξεκίνησα γράφοντας τη μουσική μου σε ένα παιδικό δωμάτιο μαζί με τον τωρινό μου παραγωγό, Μανώλη Δεδεβέση, και θυμάμαι ότι δίπλα συχνά κοιμόταν η γιαγιά του την ώρα που γράφαμε. Καταλαβαίνεις έτσι ότι τα λεφτά δεν κάνουν την επιτυχία! Έχει να κάνει με το πόσο το θέλεις εσύ και με το τι είσαι προετοιμασμένος να χαραμίσεις από τη προσωπική σου ζωή γι’ αυτό. Εμένα η μουσική έγινε η ζωή μου, είπα ότι αυτό το πράγμα θέλω να το κάνω αλλά να το κάνω καλά και να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερος σ’ αυτό, να ξεπερνάω και να νικάω τον εαυτό μου. Αν δεν το κάνεις αυτό και δεν κοιτάς να βελτιώνεσαι εσύ καθημερινά, μην περιμένεις από κανέναν να σε κάνει super star, όσα λεφτά κι αν έχει. Μην περιμένεις από κανέναν να έρθει να σε πάρει από το χέρι και να σου πει «Εγώ θα σου γράψω τον επόμενο εθνικό ύμνο της Ελλάδας και όλοι θα το τραγουδάνε». Ακόμα κι αυτό να κάνεις και να γίνει επιτυχία, πρέπει εσύ να είσαι προετοιμασμένος από την προηγούμενη μέρα για το τι θα κάνεις την επόμενη. Πόσο καλύτερος μπορείς να είσαι την επόμενη μέρα της επιτυχίας; Δεν μετράει πια απλά το να κάνεις ένα σουξέ! Καθημερινά ακούμε ένα σουξέ και μετά ο καλλιτέχνης που το τραγούδησε χάνεται σαν διάττοντας αστέρας. Ο χρόνος είναι αυτός που κρίνει έναν άνθρωπο, πόση διάρκεια στο χρόνο έχει, πόσο τον αγαπάει ο κόσμος, κι αν θα τον αγαπάει και τα επόμενα χρόνια έτσι.

Θέλω να μου πεις με ειλικρίνεια, ακούς ωραία τραγούδια στο ραδιόφωνο σήμερα;

Με ειλικρίνεια θα σου πω τι κάνω εγώ. Ακούω τέσσερις μήνες το χρόνο ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο. Μετά σταματάω, δεν ακούω καθόλου μουσική. Ο λόγος που το κάνω είναι για να ακούσω αρχικά τι ακούγεται στον κόσμο -ελληνικά και ξένα- και μετά ξεκινάω να γράφω τραγούδια. Με το να μην ακούω μουσική, έχω το δικό μου κριτήριο για τα δικά μου τραγούδια. Πώς το ακούω; Μου αρέσει; Μου θυμίζει κάτι από τα παλαιότερα ή από το μέλλον; Κάτι διαφορετικό; Και έτσι μπαίνω στη διαδικασία και γράφω. Δεν είμαι ο καλύτερος κριτής για να σου πω αν μ’ αρέσει αυτό που ακούω στο ραδιόφωνο ή όχι, γιατί δεν είμαι κριτής σε αυτό, απλά γράφω μουσική.

Εν έτη 2016, είναι πιο σημαντικό το να παίξουν τα ραδιόφωνα το τραγούδι σου ή το να το προωθήσεις στο YouTube για να γίνει εξαπλωθεί εύκολα και γρήγορα μέσα απ’ αυτό;

Το διαδίκτυο βοηθάει πάρα πολύ στο να βγουν καινούργια πράγματα προς τα έξω και σίγουρα είναι κι αυτό ένα μέσο που βοηθάει τα νέα παιδιά ώστε να συστήσουν τη μουσική τους στον κόσμο, όπως κι αν είναι αυτή. Εν τέλει και πάλι ο κόσμος όμως είναι ο πιο ισχυρός κριτής γιατί είναι αυτός που μπορεί να επιβάλει τη μουσική των καλλιτεχνών στα ραδιόφωνα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σχετικά, όπως τα πρώτα τραγούδια που έβγαλε ο Παντελής Παντελίδης. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν βγει τραγούδια που ήταν μεγάλες επιτυχίες στο ίντερνετ, κι έτσι αναγκάστηκαν τα ραδιόφωνα να τα παίξουν.

Μου ανέφερες πως ετοιμάζεις ολοκληρωμένο album… Με αφορμή και τις εμφανίσεις που ξεκινάς στην «Αυτοκίνηση», έφτασε η ώρα να ακούσουμε και το επόμενο σου single;

Σίγουρα θα γίνει κι αυτό και μόλις βγει ο δίσκος θα ακούτε τα τραγούδια και στην «Αυτοκίνηση» και ίσως και κάποιες μέρες νωρίτερα. Σκέφτομαι να το κάνω αυτό πρώτη χρονιά φέτος, να σας δώσω μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει το χειμώνα και τον υπόλοιπο χρόνο.

Εμείς σου ευχόμαστε υγεία, προσωπική ευτυχία και δημιουργικότητα. Εσύ όμως –εκτός από αυτό- υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες;

Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο! Όταν έχεις υγεία, τους ανθρώπους σου γύρω σου και υγεία, τα έχεις όλα. Εγώ πραγματικά αισθάνομαι πάρα πολύ ευλογημένος με αυτό που κάνω, είναι αυτό που αγαπάω με την ψυχή μου. Δεν θέλω να κάνω τίποτα άλλο στη ζωή μου, θέλω να κάνω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα μουσική. Θέλω να γράφω τραγούδια, να τραγουδάω στο κόσμο, να βγάζω τα επόμενα μου video clip ή τους επόμενους μου δίσκους, να γράφω σε νέα παιδιά ή σε καλλιτέχνες που έχουν τεράστια πορεία, να μαθαίνω καινούργια πράγματα καθημερινά, να ταξιδεύω. Θέλω να ’χω την υγεία μου, να είμαι καλά, να είστε και εσείς καλά και όλοι και να συνεχίσουμε να κάνουμε όσα κάνουμε και να βρισκόμαστε με χαμόγελα. Αυτό!

Θερμές ευχαριστίες στο café – bar – restaurant «ZAMBRI», Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά, για την άψογη φιλοξενία!!!

Συνέντευξη & επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη
Απομαγνητοφώνηση: Αθανασία Βογιάρη – Κατερίνα Γκίνη
Φωτογραφίες: Byron